We leven in een maatschappij waarin ‘vrijheid’ hoog in het vaandel gedragen wordt. Je bent vrij om te doen, te kiezen, te denken,… Je mag, maar moet ook, het beste uit jezelf halen, de beste versie van jezelf worden. Wanneer een kind geboren wordt, is het niet langer zo dat de weg al op voorhand voor hem of haar uitgestippeld wordt. Je moet zelf bepalen wat je wil studeren, wie je vrienden worden, welke hobby’s je doet, welke job je kiest,… Kortom je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk.
Dit biedt uiteraard veel kansen en mogelijkheden. Tegelijkertijd geeft het ook een enorme druk. Want wat als je niet weet wat je wil, wat als je niet voortdurend ‘gelukkig’ bent? Wat als jouw beleving niet overeenkomt met de ‘perfecte’ wereld die we dagdagelijks voorgeschoteld krijgen door de (sociale) media? Op zo’n momenten kan onze wereld ook best eenzaam zijn. De verwachtingen waaraan de moderne man of vrouw moet voldoen zijn torenhoog. De keerzijde van de medaille is dat heel veel mensen het moeilijk hebben op dit moment. Ze worstelen, voelen zich eenzaam, zijn terneergeslagen of zijn bang.
Ik wil er zijn voor deze mensen. Mensen met vragen, mensen die worstelen, mensen die het allemaal even niet meer zien zitten. Mensen die niet meer goed weten wat ze nu willen of wie ze zijn. Mensen die in een situatie verzeild zijn geraakt en niet meer weten hoe ze hieruit kunnen geraken.
Ik wil er zijn, voor jou. Om oprecht naar je verhaal te luisteren, zonder oordeel. Om samen met jou te zoeken, te exploreren, te verkennen. Om samen te zoeken hoe je stapje voor stapje terug meer grip kan krijgen op jouw leven. Hoe je terug ademruimte kan krijgen om je eigen keuzes te maken. Rust, tijd en ruimte om weer bij jezelf te komen.